Θραύσματα γυναικείου αγάλματος που αποδίδεται στην Αμφιτρίτη. Πρόκειται για τμήμα του αριστερού πήχη και μέρος του δεξιού μηρού. Η γυναίκα οδηγούσε το άρμα του συζύγου της Ποσειδώνα. Αν και δε σώζεται κανένα ίχνος από το άρμα, η Αμφιτρίτη εικονιζόταν, πιθανότατα, να κατεβαίνει από αυτό, φορώντας σχιστό χιτώνα που θα άφηνε γυμνό το αριστερό πόδι μέχρι ψηλά στον μηρό.

Το τμήμα του μηρού βρέθηκε το 1932 στις ανασκαφές της Αρχαίας Αγοράς, εντοιχισμένο σε σύγχρονη κατοικία, ενώ ο τόπος ανεύρεσης του χεριού δεν είναι γνωστός. Φαίνεται πιθανόν και τα δύο τμήματα να έπεσαν από το αέτωμα το 1687, κατά την ανατίναξη του Παρθενώνα από τους Βενετούς του στρατηγού Francesco Morosini. Ο υπόλοιπος κορμός της Αμφιτρίτης είναι γύψινο αντίγραφο αυτού που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, μετά την αρπαγή του από τον Thomas Bruce, λόρδο του Elgin, ο οποίος το 1801-1804, όταν η Ελλάδα βρισκόταν ακόμη υπό οθωμανική κατοχή, απέσπασε από το αέτωμα τα περισσότερα από τα γλυπτά που βρήκε εκεί.

Στο δυτικό αέτωμα του Παρθενώνα εικονίζεται η διένεξη μεταξύ της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για το ποιος θα αναλάβει την προστασία της Αθήνας. Ο αγώνας γίνεται στην Ακρόπολη με κριτές τους μυθικούς βασιλείς της πόλης Κέκροπα και Ερεχθέα και άλλους τοπικούς ήρωες, οι οποίοι δίνουν τη νίκη στην Αθηνά, προτιμώντας το δικό της δώρο, το δένδρο της ελιάς, αντί του αλμυρού νερού που τους προσφέρει ο Ποσειδώνας. Το κέντρο της σκηνής καταλάμβαναν οι δύο πρωταγωνιστές με τα άρματά τους και τις γωνίες οι προσωποποιήσεις των δύο ποταμών της Αθήνας, Ιλισσού και Κηφισού. Εξαιτίας των περιπετειών που γνώρισε το μνημείο στους αιώνες που ακολούθησαν, πολλά γλυπτά έχουν χαθεί, άλλα σώζονται ακρωτηριασμένα και άλλα σε μικρά θραύσματα.

Τα δύο αετώματα του Παρθενώνα διακοσμούνται με πενήντα περίπου αγάλματα υπερφυσικού μεγέθους. Τα γλυπτά, τέλεια δουλεμένα και στις πίσω αθέατες πλευρές, συνθέτουν σκηνές από τους μύθους της θεάς Αθηνάς.